کفشهایم را میپوشم و در زندگی قدم میزنم من زنده ام و زندگی ارزش رفتن دارد. آن قدر می روم تا صدای پاشنه هایم گوش ناامیدی را کر کند خوب میدانم که گاه کفشها، پاهایم را میزند، میفشرد و به درد میاورد امامن همچنان خواهم رفت زیرا زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد. ماندن در کار نیست گذشته های دردناک را رها میکنم و به آینده نامعلوم نمی اندیشم ولی این را میدانم؛ گذشته با آینده یکسان نیست. زندگی نه ماندن است نه رسیدن زندگی به سادگی رفتن است به همین راحتی، زندگی چقدر آسان است… زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد،،، زندگی را می گوبم. اگر بخواهی از آن لذت ببری؛ همه چیزش لذت بردنی است … اگر بخواهی از آن رنج ببری؛ همه چیزش رنج بردنی است … کلید لذت و رنج دست توست قصد داشتم دست اتفاق را بگیرم؟ تا نیفتد ! اما فهمیدم که اتفاق خواهد افتاد  این ما هستیم که نباید با او بیفتیم ...!

 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌