صلح زمانی بوجود می آید که حق وحقوق کسی ضایع نشود، اگر حقی در نزد برادری گذاشته شده است اجهافی در آن صورت نگیرد،به خود اجازه ندهد در باره آن تصمیم بگیرد بلکه رضایت را جلب کند .وحقوق هر کسی را به دست صاحبانش قرار دهد وآنان را با کوتاهی در وظایفش در منگنه قرار ندهد ،مسئله را قانونی حل نماید واز گذشت وتحمل همراهانش تشکر نماید ،در اجرای حقوق بشر سازمان ملل وهمچنین (سازمان حقوق بشر اسلامی)هم این مسئله قید شده است که همه ملتها حق حفظ شخصیت مستقل وسلطه بر منابع وحقوق طبیعی خود را دارند . متآسفانه در برخی از امور این مسئله اجرای خود را ندارد. بلکه میخواهند به نفع خویش حقوق دیگران را پایمال نمایند. در اعلامیه حقوق بشر اسلامی ثبت شده است:همه مخلوقات به منزله عائله خداوندی هستند ومحبوبترین آنان نزد خداوند سودمندترین آنان نسبت به همنوع خود است وهیچ احدی بر دیگری برتری ندارد مگر در تقوی وکار نیکو. تقوی چه میتواند باشد ویا کار نیکو چه میتواند باشد؟ سود بیشی از ایشان نخواسته الا طلب حق وحقوق خویش.اگر آزار واذیت دور از شآن انسانیت است پس توجه نکردن به امورات حقوقی کمتر ازآزار واذیت ما نیست. همه حال خواسته اند برای دیگران تصمیم بگیرند اما نمیدانند که خود تکلیف ومسئولیتش را میداند ونیاز نیست که طرف مقابل خود را به استعمار خویش در آورند..انتظار بیش نداریم جز طلب حق وحقوق خود. که خداوند برایمان قرار داده است