این روزها خیلی کارها رنگ و بوی واقعی خود را از دست داده اند....

دوست داشتن رنگ باخته...

زندگی آرامش و گرمی ندارد...

علایق بیشتر در گنداب هوس است تا محبت ...

دوستی ها طعم طمع بخود گرفته...

میهمانی و شادی ها با صله رحم و محبت خالص، فرسنگها فاصله دارد.. 

و خلاصه تا دلت بخواهد

همه یا در حال خواندن نمایشنامه اند و یا خود بازیگرند...

آرام بخوانید... آرام بیایید و آرام بروید....

بگذارید معنای تولد همه گیر شود...

مبادا کیک تولد و شمع و تشریفات شما را از 

پـــــــــــدر  و  مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــادر

غافل کند...

پدر و مادر تنها نقشی در عالم است که بعد از جایگاه پروردگار

هرگز بازیگری ندارند...

آنها خودشان  بازی می دهند خیانت و دروغ و سیاهی را...

از کنار نامشان  که میگذری آهسته گذر کن

آنها دلشان  لرزان است 

تا که آسیبی به فرزندان و زندگیشان نرسد....