اخلاقی که با شیر بیاد با مرگ میره،  کاملا درسته ذات خراب هرگز صاف نمیشه  ،  خلق محمدی هم هرگز خراب نمیشه  ، اخلاقی که اکتسابی بوجود بیاد پس از چندی به ذات اصلی برمیگردد اما افسوس از اطرافیان که باید متحمل همچین شخصیتی باشند  ،  دوست و آشنا گاهی با او برخورد دارند ومتوجه نمیشوند اما اشخاصی که مدام با او زندگی میکنند چه باری را باید به یدک بکشند  !  خدا راشکر که میگذرد اگر صبوری و گذر زمان نبود  چه ها میشد  .  دل خوش دار که خدایی هست