وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم. وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم.

وقتی که دیگر نمیتوانست مرا دوست بدارد من او را دوست داشتم. وقتی که او تمام کرد من شروع کردم.

وقتی او تمام شد من آغاز شدم. و چه سخت است تنها متولد شدن مثل تنها زندگی کردن است مثل تنها مردن !

مهارت زندگی را مجموعه‌ای از تجارب، یادگیری‌ها و دانشی تعریف  کرده‌اند

که فرد در طول زندگی خود به منظور سازگاری بهتر با محیط، برقراری روابط

   صحیح با دیگران و حل مشکلات به آن ها نیازمند است.

 برخی صاحبنظران و اندیشمندان نیز  به ویژه متفکران علوم روانشناسی سعی کرده‌اند

 این مهارت ‌ها را دسته ‌بندی کنند و با نگاهی تقلیل‌گرایانه آنها را به شکلی موردی و مشخص نام ببرند.

در هر حال هیچ کسرا نمی توان یافت که بیان کند نیازی به دانستن این مهارت ها ندارد و آگاهی او لازمو کافی است.

جملات کوتاهی که در ادامه می آید هشدار ها و نهیب هایی است که هریک ازما باید درون خود زنده نگه داریم و به آن ها فکر کنیم.

در این مقاله جملاتی را برای شما آورده ایم که شاید برخی از آن ها را شنیدهباشید اما شنیدن دوباره و یاد آوری آن می تواند به زندگی تان رنگ و بویی بهتربخشد:

 تفاوت موفقیت و شکست در اتفاقاتی که می افتد نیست بلکه تعبیر ما از این اتفاقاتو عکس العمل ما در برابر حوادث است که این تفاوت را ایجاد می کند.

تغییرات جسمانی در خود ایجاد کنید، ژست، حرکات، لحن صدا و بعد روحیه شما عوض میشود و آن موقع خود را راحت و سرزنده و با نشاط حس خواهید کرد.

راحت بایستید شانههای خود را عقب بکشید و به بالا نگاه کنید و از نظر جسمانی خود را در حالت نیرومندقرار دهید آن موقع به مغز پیام دادید که افسرده نیستید و چنین می شوید.

در لحظات تصمیم گیری، سرنوشت ما شکل می گیرد.

- آنچه شکل و نحوه زندگی ما را مشخص می کند نه وقایع بیرونی بلکه نظام اعتقادی وتعبیر و تفسیری است که از وقایع بیرونی داریم

زندگی:زندگی عبارت است از برخورد با دنیائی پراز ابهام ومجموعهء مجهولات است. باری بس گران، راهی نامعلوم،پایانی مبهم ،مفهوم جامع حیات بشردر روی زمین.زندگی یعنی تحمل مصائبهای جهان.آنچه زندگی را ذی قیمت میسازد زحمات آنست.زندگی چون باریست که ماهیتش برما نا معلوم وبرای حمل آن در راهی سخت با انواع شکنجه ها روبرو میشویم وبا این همه کوشش ما همواره معلوم به اینست که هر طور شده این بار را بر زمین نگذاریم.از لحاظ شخص نادان ، زندگی ، مکررات،وفراموشیست. وبرای خردمندسرگردانی در دو ودای حیرانیست.زندگی گوهریست که نه آنرا میشناسیم نه به ارزشش واقفیم ونه خواص آنرا میدانیم.زندگی برخوردی از نتیجه کار وفعالیت است. زندگی ابراز شخصیت است.زندگی زور آزمائی با سختیها وناکامیهاست.همواره بیاد آور که زندگیت دراین جهان منحصر به یکدفعه است.فقط یکبار حیات انسان چون کالبدیستکه کار روح آنست .زندگی تکثیر ثروتی است که نامش محبتست.زندگی آشنائی با نفس خویش است. زندگی حقیقی نیکی دیدن ونکوئی کردنست.زندگی درک لذات وآشنائی بازیهای جهانست.اگر آفتاب گوهر درخشان آسمانست محبت خورشید معنوی زندگی ماست که بدون آن زیستن باری غیر قابل تحملست.شهوات-آسایش زندگی بشر را مختل مینماید وطمع مرگ اورا به اضطراب فوق العاده تؤام میسازد. زندگی خوابی است. زندگی نبردی است. زندگی ابراز فعالیت وغلبه برمشتقات جهانست.

ارزش انسان به اندازه همت اوست وراستگوئی او

 به میزان جوانمردیش وشجاعت او بقدر ننگی است

 که احساس میکند وپاکدامنی او به اندازه غیرت اوست .

عقل و حمق: عاقل کسی است که از وضع خودش راضی نیست اگرازدانش بهروز باشد بازهمواره درپی آموختن چیزهای تازه است.درصورتیکه از معلومات حظی نبرده باشد بر نا دانیش وقوف داشته ومیداند که بسیار چیزهاست که باید بیاموزدرکار.زندگی عاقلانه حتما"افتخارآمیز وبسی مشکلست.عاقل کمحرف یا کم سخن وجواب را طبق سؤال ابراز میکند.عاقل بیش از هرچیز بعلاج وقایع می اندیشد.قبل از استماعتمامی سؤال،عاقل به جواب مبادرت نمیکند.عاقل متفکروپیش بین است.عاقل درمیان سخن دیگران نمیدود.عاقل کسی را ذم نمیکند .عاقل صریحا" به خطای خود اعتراف میکند.وهیچگاه بغیبت از دیگران نمی پردازددر هر امری از امورزندگی پااز جاده اعتدال بیرون نمینهد.مغز احمقان علم را به اوهام وفلسفه را به ابلهی وهنر را به فضل فروشی مبدل میسازد .درخت پر برگ است وجهان پرازابله است. سکوت:برای سخن سنج بودن باید(کمحرف) بود. سکوت عاقلانه از عقل برترست اگر میخواهید درباره شما خوب فکر کنندونیکی گویند هرگز از کسی بدگوئی نکنید.کسیکه در غیبت از دیگران لذت میبرد جزءبدگویان بشمار میرود.غیبت بی غیرتیستزیرا غیبت کننده همواره علیه غایب به ستیز می پردازد. سکوت از فرشتگان است .سکوت هم برای عاقل وهم برای نادان زیبنده تر است. فاش اسرار در نتیجه اشتباهیست که گوینده آن مرتکب شده است.سخن زیبا وباطن زشت. رازی از آن بهتر نگهداری میشود که از آن هیچ نگویند. پر حرفی اکثر اوقات پشیمانی آورد وسکوت بندرت.این پند عامیانه ایست که همه کس آنرا میداند وهمه کس آنرا عمل نمیکند.دشمنی وانتقام: اغماض نشانه غلو روح وانتقام دلیل پستی وسبکی عقل است. دشمنان من سه قسمند. گروهی از عقل خارج وباعث نا بودی قطعیست وتا زنده هستم با آنان مبارزه خواهم کرد. جماعتی هم ردیف .تا زنده ام با آنان نبرد نخواهم کرد . دسته ای از من ضعیفتر وپستترند اگر با التماس وتملق هم شده رام خود خواهم نمود چه ظرفیت با دشمن خرد وخصم ضعیف از مقام وحیثیت انسان در انظار مردمی میکاهد ودر صفحات تاریخ واخرت شخصرا پست وناچیز میسازد. خصومت وکینه توزی نشانه حماقت است خصوصا" دلیلی هم نداشته باشد.بسیاری از اوقات میتوانیم مسائل را دوستانه حل کنیم ولی خودخواهی مجال نمیدهد.انتقام از قویتر جنون?از همردیف قابل تردید واز کوچکتر وضعیفتر بیغیرتیست.آتش نقار با آب حلم خاموش میشود ولی خودپرستی طبیعی بشر بوسیله انتقام آنرا دامن میزند.همانطور که نور ظلمت را میگریزاند خردومردمداری برکینه ودشمنی غلبه میکند.چون رسیدن به مقامات بزرگدشمنی دیگران را نسبت به اشخاص مترقی جلب میکند بدین جهت گویا:زیادی دشمنان هر کس بلندی مرتبت اورا نشان میدهد.هنگام بغض وانتقام انسان خود را همردیف دشمن میسازد ول گاهی عفو واغماض خویشتن را بالاتر از او قرار میدهد.بهترین سزای مار کوفتن کله اوست .اگر سبو به دیگ مسی بخورد بد به حال سبو،وای برسبو اگر دیگ به آن تصادم کند.

 نو بهار است در آن کوش که خوش دل باشی

                که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

                 چنگ در پرده همین می دهدت پند ولی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

                که خود دانی اگر زیرک باشی

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگرست

                حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

گر چه راهیست  پر از بیم زما تا بر دوست

               رفتن آسان بود از واقف منزل باشی

جامعه یا

بهترین فرد کسی است که خود همه امور را میداند. خوب، کسی است که به اندرز حکیمانه دیگران گوش فرا دهد اما کسیکه نه خود میداند ونه به اندرز دیگری گوش میدهد وجود بی مصرفی است . کسیکه بخواهد از روی بصیرت به مطالب مربوط به فضیلت وعدالت،یا بطور کلی مربوط به موضوعات علم سیاست در جامعه گوش فرا دهد بایستی به عادات نیکو تربیت شده باشد زیرا نقطه شروع در هر چیز واقعیت است . سر افرازی به کسانیکه آنرا ارزانی میدارند بیشتر تعلق دارد تا بکسانیکه آنرا دریافت میکنند. وحال آنکه خیری که ما پیش بینی میکنیم امری مختص فرد است وبه آسانی از او گرفته نمیشود خیر انسانی عبارتست از فعالیت نفسانی بر طبق بهترین فضیلت در سراسر زندگی چون با یک گل بهار نمی آید و یک زمان کوتاه انسان را خجسته وخوشبخت نمی سازد. حال باید دانست که خیرات به سه دسته تقسیم شده اند:*خیرات خارجی*خیرات مرتبط با نفس*خیرات مرتبط با جسم.فعالیت شخص با فضیلت متعلق به فضیلت است. کسیکه دارای فعالیت است ناچار از فعل آنهم فعل خوب است.در جامعه آنانکه فعالیت میکنند پیروز میشوند وبه حق، گوی خیر وافتخار وبزرگی را از میدان جامعه می ربایند. زندگی افراد نیکو کار در جامعه به خودی خود لذتبخش است شریفترین امور عادلانه ترین آنهاست وبهترین چیز تندرستی است.اگر خوب وبد زندگی ما زاده فعالیتهای ما باشند هیچ خوشبختی بدبخت نمیشود زیرا او هرگز عملی که تنفر آمیز وپست باشد انجام نمیدهد زیرا آنکس که واقعا" خوب وداناست با حوادث زندگی( جامعه)چنانکه در خور است برخورد میکند واز مقتضیات به بهترین وجهی بهره میگیرد.فرد خوشبخت بوقلمون صفت هم نیست و هر لحظه تغییر نمی پذیرد چون او به آسانی وبا حوادث ناگوار معمولی از حالت خوشبختی خارج نمیشود مگر آنکه بلاهای بزرگی به او رسیده باشد.نفس از دو عنصر بالقوه تشکیل شده است ، یکی عقلانی ودیگری نفسانی. فضیلت نیز به انواعی چند تقسیم شده است زیرا میگوییم که بعضی عقلانی وبعض دیگر ، اخلاقی هستند عقل نظری ،ادراک وعقل عملی فضائل عقلانی هستند وسخاوتمندی واعتدال فضائل اخلاقی. با انجام دادن اعمال عادلانه، عادل= وبا اعمال معتدل،غفیف=وبا اعمال شجاعانه،شجاع هستیم. شخص بزرگمنش در جامعه کسی است که خود را شایسته امور بزرگ تصور کند ودر واقع هم شایسته است وچون کسیکه بالاتر از شایستگی خود چنین تصور کند احمق است وهیچ شخص با فضیلتی احمق وابله نیست. شخص بزرگمنش خود را به مخاطرات جزئی نمی افکند واصولا" راغب به خطر نیست چون تنها برای معدودی از امور اهمیت قائل است بزرگمنشی هر شخص به میزان مهمی با سر بلندی وافتخار مرتبط است.